De behandeling van invasieve kanker vereist een nauwgezette coördinatie tussen verschillende medische en paramedische disciplines. Afhankelijk van de noden komen er verschillende medische en niet-medische zorgen bij kijken. De therapeutische strategie wordt daarom nooit door één arts beslist. Iedere kankerpatiënt moet worden besproken in een Multidisciplinair Oncologisch Consult (MOC). Daarbij zijn artsen uit verschillende disciplines betrokken samen met experten uit andere vakgebieden (zoals verpleegkundigen, psychologe, diëtisten, enz).
Zo wordt de behandeling dus telkens zoveel mogelijk afgestemd op het individu. De dokters zullen je een behandeling op maat van jouw specifieke situatie voorstellen, waarbij o.a. de volgende elementen meewegen:
Er bestaan diverse behandelingen van kanker die afzonderlijk of in combinatie worden toegepast. Afhankelijk van wat de MOC beslist (en dus o.a. van het type kanker), zullen bepaalde van deze behandelingen gekozen worden, maar zelden allemaal:
Ook voor deze kanker geldt dat de MOC het beste traject zal uitstippelen, toch geven we hieronder een overzicht van de meest gebruikte opties.
Afhankelijk van het aantal tumorhaarden wordt een helft of de hele schildklier chirurgisch verwijderd (thyreoïdectomie). Daarna kunnen ook de klieren rond de schildklier worden weggenomen (klieruitruiming) om na te gaan of ze werden aangetast door kankercellen afkomstig van de tumor.
Lees hier meer over chirurgie in het algemeen >>
Bij een lokale uitbreiding of uitzaaiingen worden er tests gedaan om na te gaan of de tumorcellen de jodium vasthouden. Als dat zo is, dan kunnen ze worden vernietigd met een injectie van een hoge dosis jodium 131.
In bepaalde gevallen behoort een klassieke radiografie of een chemotherapie tot de mogelijkheden.
Lees hier meer over radiotherapie in het algemeen >>
Als gevolg van de behandeling is er vaak een tekort aan schildklierhormoon gedurende de rest van het leven. De inname van het schildklierhormoon, aangepast volgens bloeddoseringen, compenseert de afwezige of ontoereikende productie door de schildklier van dit hormoon, dat onontbeerlijk is voor de goede werking van het lichaam. Een levenslange opvolging is dan ook noodzakelijk.
Laatst aangepast op: 4/07/2017