Kanker hebben en in behandeling zijn voor kanker is niet alleen slopend voor je lichaam. De ziekte is ook psychologisch en emotioneel heel zwaar. Maandenlang word je overspoeld door gevoelens waar je niet altijd blijf mee weet: angst, woede, triestheid, hoop, wanhoop en teleurstelling. Je zit ook met een hoop vragen die anders misschien nooit bij je opgekomen waren: vragen over het leven, over de dood, de liefde… Die gevoelens en vragen veranderen naargelang je gezondheidstoestand en zijn heel normaal.
Kanker brengt ook voor de mensen om je heen emotionele stress mee. Ook je ouders, je broers en zussen, je lief of je vrienden ‘dragen’ je ziekte voor een stuk mee, of je dat nu wil of niet. Ze zullen vast proberen om je te steunen en bij je te zijn, om te helpen bij het nemen van beslissingen of om bij te springen bij de dagelijkse klussen - de ene misschien wat meer onbeholpen of wat behulpzamer dan de andere.
Goede communicatie is cruciaal als je met kanker te maken krijgt. Praten over je gevoelens - wat die ook zijn - is een eerste en noodzakelijke stap om het hoofd te bieden aan de problemen waar jij en de mensen om je heen tijdens en na je ziekte mee te maken krijgen. De situatie is zo al complex genoeg, je hoeft ze niet nog ingewikkelder te maken met allerlei taboes en dingen die niet uitgesproken worden.
Iedereen reageert anders op kanker. Alles hangt af van je persoonlijkheid en wat je hebt meegemaakt, van je gemoedstoestand en de situatie in je leven op het moment dat de ziekte optreedt. Maar zowel jij als je familie kunnen altijd en op elk moment bij een zorgverlener terecht voor hulp. Dat kan een psycholoog zijn, een arts-specialist, een verpleger enz. De kankerspecialisten zijn speciaal opgeleid om deze ziekte te behandelen. Ze weten wat jij en de mensen om je heen meemaken. Ze kunnen echt het verschil maken in moeilijke situaties. Durf gerust een beroep op ze te doen.
©Vivio