Kanker en mijn familie

Kanker is voor iedereen een zware beproeving. In de eerste plaats voor jou, maar ook voor de mensen die je na aan het hart liggen, zoals je ouders, je grootouders of je broers en zussen. Je ziekte brengt ze van streek, ook al tonen ze dat niet altijd. Ze weten niet altijd hoe ze moeten reageren en zijn bang, net als jij. Ze kunnen ook net als jij triestheid, woede of opstandigheid voelen. Omgaan met zulke situaties is lastig. Iedereen reageert op zijn manier, en soms is dat wat onbeholpen. Veel mensen weten ook de juiste woorden niet te vinden. Ze weten niet hoe ze over je kanker moeten praten, en of ze er wel over mogen praten. Begrijpen en begrepen worden, daar draait het dan om.

Ouders overbeschermen vaak

Weten dat hun kind een zware ziekte heeft, roept bij de ouders vaak enorm veel angst op. Soms gaan ze daardoor op een overdreven manier reageren, in de ene of andere richting. Misschien doen ze bijvoorbeeld al het mogelijke om je gerust te stellen of te troosten en beseffen ze niet dat hun woorden vaak het omgekeerde effect hebben en je nog meer stress geven. Of misschien proberen ze je lichamelijke en psychologische gevoelens te minimaliseren. Dat is niet per se omdat ze niet geloven dat ze er zijn, maar omdat ze denken je zo te helpen. Of misschien kunnen ze de gedachte niet verdragen dat je afziet.
 

Broers en zussen

Als je thuis met meer bent, is het normaal dat je ouders nu meer aandacht voor jou hebben. Misschien zullen je broers en zussen - al dan niet terecht - het gevoel hebben niet mee te tellen of verwaarloosd te worden. Dat kan bij hen jaloezie doen ontstaan, wat de sfeer in huis danig kan verpesten.

Het allerbelangrijkste? Praat erover

Er bestaat geen wonderrecept om alle problemen, conflicten en misverstanden te voorkomen. Maar één ding is wel zeker: dit soort situaties los je niet op door je op te sluiten in jezelf, integendeel! Zwijgen en dingen niet uitspreken, maakt de zaak vaak alleen maar erger. Het is dus van cruciaal belang dat er in het gezin over je kanker gepraat wordt. Iedereen moet in alle openheid kunnen praten over zijn gevoelens, zijn wensen, zijn behoeften of zijn grieven, zonder bang te hoeven zijn voor het oordeel van de anderen.

©Vivio