Lumbaalpunctie

Wat is een lumbaalpunctie?

Bij een lumbaalpunctie prikt de arts met een holle naald tussen twee wervels in de onderrug om wat cerebrospinaal vocht weg te nemen.

Waar dient een lumbaalpunctie voor?

Onze hersenen en ons ruggenmerg worden omgeven door het cerebrospinaal vocht. Dat vocht draagt onze hersenen, net zoals het badwater ons lichaam draagt, en het beschermt hen tegen schokken. Het vocht bestaat voor 99% uit water en is volledig steriel. Normaal bevat het dus geen rode bloedcellen, geen microben en geen (of zo goed als geen) witte bloedcellen.

Sommige soorten kanker verspreiden zich via het cerebrospinaal vocht en kunnen er uitzaaien. De kankercellen kunnen zich dan vastzetten op de zenuwen die uit het merg en de hersenen vertrekken (carcinomatose van de hersenvliezen). Een vroege diagnose is erg belangrijk om de therapieën beter af te stellen. Die diagnose gebeurt met een lumbaalpunctie.

Hoe verloopt een lumbaalpunctie?

Over de lumbaalpunctie doen de wildste verhalen de ronde. Maar wees gerust, het onderzoek wordt uitgevoerd door ervaren specialisten en is niet pijnlijk noch gevaarlijk. Een punctie van het cerebrospinaal vocht gebeurt met een fijne naald. De arts prikt tussen twee wervels in en neemt wat vocht weg. Het onderzoek duurt vijf tot tien minuten, plaatselijke verdoving en wegnemen van het vocht meegerekend. De vloeistof gaat dan naar het lab en wordt er onderzocht door een anatoom-patholoog.

Bijzondere voorzorgen

Als er cerebrospinaal vocht wordt afgetapt, worden de hersenen minder door het vocht gedragen. Ze liggen dus zwaarder in de hersenpan. Na een lumbaalpunctie moet je daarom zeker drie uur platliggen en 24 uur rusten. Die tijd is nodig om nieuwe vloeistof aan te maken. Anders riskeer je stevige hoofdpijn.

De enige contra-indicatie voor een lumbaalpunctie is de aanwezigheid van een massa in de hersenen die de druk op de hersenpan vergroot.

©Vivio