Getuigenis: Jacqueline

Diagnose

“Het was september 2007. Ik voelde me opgeblazen, was snel buiten adem en erg moe, hoewel ik net lang met vakantie was geweest. Mijn arts vond niets en daarom ging ik naar een maag-darmspecialist. Zij dacht dat er mogelijk iets met mijn eierstokken was. Een echo en een buikscan bevestigden haar vermoeden. Ik kreeg een oncoloog toegewezen en een week later ben ik gestart met mijn eerste chemo. Toen de maagdarmspecialist vaststelde dat het mijn eierstokken waren, was dat eigenlijk een opluchting. Ik vroeg me al drie weken af wat er met mij aan de hand was. Als er iets is, wil je dat gewoon weten! Alleen kwam ik binnen voor een maag-darmconsultatie en ging ik buiten met een kankerdiagnose. Maar ik huilde niet. Ik zette me schrap en begon vol goede moed aan mijn behandeling.”

Blijven leven

“Al snel na de diagnose vroeg ik mijn apotheker om meer informatie over homeopathie. Vooral toen mijn witte of rode bloedcellen naar beneden duikelden, had ik daar veel aan. Niet dat homeopathie kan voorkomen dat het aantal bloedcellen daalt, maar ik voel me er wel beter in mijn vel door. Het helpt me om te vechten tegen de misselijkheid en het braken als gevolg van mijn behandeling. En ik kan bepaalde activiteiten gewoon blijven doen: vergaderingen bijwonen, feesten... blijven leven, eigenlijk.

Ik heb ook een tijdje Bachbloesems gebruikt. Dat deed ik op advies van een psychotherapeute die ik buiten het ziekenhuis om raadpleeg. Bachbloesems zijn extracten van wilde bloemen of bloesems die je emotionele evenwicht helpen te herstellen. In het begin had ik er veel aan, maar na een tijdje leerde ik mijn ziekte aanvaarden en had ik het niet echt meer nodig. Via Rekanto (*), een bewegingsprogramma van Stichting tegen Kanker, doe ik ook aan yoga. Dat helpt me om een zekere sereniteit te bewaren.”

Lichaam en geest verzorgen

“De massages hebben me veel geholpen. De Clinique Sainte-Elisabeth in Namen biedt patiënten namelijk gratis massagesessies aan. Massage kan op verschillende manieren soelaas bieden. Ten eerste doet het gewoon goed! Je kan de dingen weer even loslaten en je ontspannen, en in mijn geval werkte de massageolie ook hydraterend voor mijn huid, die erg beschadigd was door de chemotherapie.

In de Clinique Sainte-Elisabeth maakte ik ook kennis met sofrologie, een vorm van ontspanningstherapie die je bewust maakt van het evenwicht tussen lichaam en geest. Dat helpt mij om beter bestand te zijn tegen de behandelingen door mijn situatie te relativeren en mijn ziekte te accepteren. Ik weet dat het andere patiënten helpt om met stress om te gaan, bijvoorbeeld wanneer ze voor een behandeling naar het ziekenhuis moeten.

Sinds achttien maanden volg ik ook wekelijks een meditatiesessie. Dat is niet alleen erg aangenaam, maar ook nuttig. Dankzij meditatie heb ik geleerd om rustig te blijven, bijvoorbeeld tijdens een consult. Ik focus op mijn ademhaling en laat me niet afleiden door externe gesprekken, stel mezelf niet te veel vragen. Ik neem de dingen zoals ze komen. Zelfs als ik heel lang in de wachtkamer moet zitten, is mijn bloeddruk nog altijd maar 13/8 eenmaal ik bij de dokter ben!

Voorts neem ik deel aan verschillende Rekantoactiviteiten (*): yoga, zoals ik al eerder zei, maar ook gym en aquaym. Dat zijn natuurlijk geen echte niet-klassieke therapieën, maar deze activiteiten helpen me wel om te vechten tegen de vermoeidheid en opnieuw meester van mijn eigen lichaam te zijn. Die eerste les aquagym dacht ik dat ik het tempo nooit zou kunnen volhouden. Maar het ging steeds beter en nu kan ik de hele les gewoon mee. Via Rekanto (*) kan ik ook weer onder vriendinnen zijn. Ik ben er even uit en geraak daardoor niet in een isolement.”

Een consult is een dialoog

"Vanaf het begin heb ik met mijn oncoloog over niet-klassieke therapieën gesproken. Een consult is een dialoog: ik vertrouw mijn oncoloog en hij mij. Zijn enige advies was om geen sint-janskruid te gebruiken, omdat dat een negatief effect heeft op chemotherapie.”

Mijn advies

“Ga ervoor! Maar heb vooral ook vertrouwen in de traditionele geneeskunde en keer die de rug niet toe. Niet-klassieke therapieën kunnen een conventionele behandeling aanvullen: mij doen ze in elk geval deugd. Ik weet dat sommige mensen heel sceptisch zijn, maar ikzelf heb er baat bij. Ik zou mensen alleen willen afraden om op het internet naar informatie te zoeken. Je praat beter rechtstreeks met een deskundige.

Meer in het algemeen: blijf van het leven genieten. Ik beweeg, ik probeer niet negatief te denken en ook al ben ik voor lange tijd met ziekteverlof, toch probeer ik in contact te blijven met mijn collega’s. Ik stuur hen updates en weet dat ze om mij geven. En dan zijn er natuurlijk mijn broers en zussen, en mijn vrienden. Ik weet dat ik op hen kan rekenen als ik hulp nodig heb.”

Dank aan Jacqueline voor zijn getuigenis, gepubliceerd in ons magazine Cancerinfo van maart 2012
Foto : Benjamin Brolet

Meer weten over niet-klassieke behandelingen bij kanker

(*) Het programma ‘Rekanto’ bestaat niet meer in zijn huidige vorm, maar is vervangen door de Grants ‘Fysieke activiteit’. Met het oprichten van de Grants ‘Fysieke activiteit’ stelt Stichting tegen Kanker financiële middelen ter beschikking voor al bestaande structuren, zodat zij kankerpatiënten specifiek kunnen ondersteunen. De Stichting meent dat op termijn de programma’s van fysieke activiteit geïntegreerd zouden moeten worden in het verzorgingstraject van de patiënten.