Volksgezondheid: de cijfers spreken voor zich
Roken is de belangrijkste vermijdbare doodsoorzaak in België. Van alle doden in 2013 waren er 14 000 toe te schrijven aan het roken, bijna 18 keer meer dan het aantal doden door verkeersongevallen en zeven keer meer dan het aantal zelfdodingen.
In België leven niet-rokers gemiddeld zeven jaar langer dan rokers. Rokers die vroegtijdig sterven als gevolg van hun rookgewoonten, leven zelfs veertien jaar minder lang dan niet-rokers. De sterftecijfers bij sigaar- en pijprokers zijn merkelijk lager dan bij sigarettenrokers, maar toch hoger dan bij niet-rokers.
Naarmate het aantal jaren dat iemand gestopt is met roken, nemen de levenskansen voor de ex-roker opnieuw toe. Volgens berekeningen van professor R. Peto (Oxford University) zijn in de periode 1950-2000 in België 812 000 mensen gestorven als gevolg van het roken en zal de helft van de huidige 2 miljoen rokers gemiddeld veertien jaar vroeger sterven, tenzij ze hun rookgewoonten veranderen.
Heeft de overheid er belang bij dat er meer gerookt wordt?
De fiscale inkomsten uit tabaksproducten zijn zeer aanzienlijk: 3,08 miljard euro in 2016. De inkomsten uit tabak lijken dus onmisbaar en doen vragen rijzen bij de geloofwaardigheid van de regeringspolitiek. Die politiek is kortzichtig, omdat het tabaksverbruik ook veel kosten mee brengt, vooral in de ziekteverzekering.
De SOCOST studie heeft een eerste schatting gemaakt van hoe hoog de kosten van verslavende producten (alcohol, tabak, illegale drugs en psychoactieve geneesmiddelen) waren in België in 2012. De studie laat zien dat de kosten i.v.m. tabaksconsumptie aanzienlijk zijn. De directe kosten (gezondheidszorg, verkeersongevallen …) bedroegen 615 miljoen euro en de indirecte (o.a. de daling van de productiviteit) liepen op tot 746 miljoen euro. Daar moet nog eens 12 miljard euro onzichtbare kosten bijgeteld worden (kosten door vroegtijdige overlijdens en door leven met een ziekte).
