Lexicon: Oppervlaktemarker

Molecule aan het oppervlak van een cel die gebruikt wordt om het type van cel waaraan deze molecule gehecht is te identificeren.

Oppervlaktemarkers kunnen receptoren zijn die zich hechten aan bijzondere stoffen en die een reactie of actie van de cel uitlokken. Ze kunnen ook actief zijn als antigenen die zich hechten aan bijzondere antilichamen (of antistoffen). Met oppervlaktemarkers kan men verschillende cellen identificeren of als doelwit nemen. Sommige kankercellen hebben bijvoorbeeld specifieke proteïnen (antigenen) aan hun oppervlak. De monoklonale antilichamen (of antistoffen) kunnen gebruikt worden om zich te richten op de kankercellen, aangezien ze zich hechten aan een specifiek antigen op de kankercel.