Lexicon: SMD-onderzoek (slokdarm, maag, duodenum)

Ingreep waarbij men röntgenstralen gebruikt om een reeks van foto's te maken van het bovenste gedeelte van het spijsverteringskanaal, met inbegrip van de slokdarm, de maag en het duodenum (of de twaalfvingerige darm). Door bariumpap te drinken wordt het spijsverteringskanaal bedekt met een contrastmiddel. Dankzij dit contrastmiddel (bariumsulfaat) kan men de interne organen en structuren van het lichaam duidelijk in kaart brengen op de röntgenfoto's.

Artsen doen een beroep op een SMD-onderzoek om tumoren, poliepen, verstoppingen en andere ziektetekenen op te sporen.