Erover praten met collega's
Praten over je kanker? Of toch niet? Een persoonlijke beslissing.
Je collega's informeren over je ziekte kan positieve maar ook negatieve weerslagen hebben. Het komt dus aan jou toe om de pro's en contra's af te wegen volgens je eigen situatie. Je kunt ook de mening van een arbeidsgeneesheer vragen. Deze is gebonden door het beroepsgeheim.
Erover praten om de onzekerheid te overwinnen
Als iemand kanker heeft, verandert dikwijls het gedrag van collega's tegenover die persoon. Die veranderingen kunnen uiteraard te maken hebben met de gevoelens die de situatie opwekt, maar ook met de onzekerheid die ze meebrengt. De collega's gaan zich inderdaad vele vragen stellen:
- Hoe praat je met iemand die getroffen is door een levensbedreigende kanker?
- Heeft die persoon wel behoefte aan contact, of blijft hij liever alleen?
- Wil deze persoon hulp, of wil hij zich liever alléén redden?
- Is die persoon bereid om onze vragen over zijn ziekte te beantwoorden of vermijdt hij het thema liever?
- Hoeveel werk kun je hem toevertrouwen?
- Wat moet je doen als die persoon zich opeens slecht of helemaal van streek voelt?
- Enz.
Als algemene regel geldt dat jullie relatie gemakkelijker zal verlopen als je aan je collega's duidelijk uitlegt wat je behoeften en voorkeuren zijn.
Contact onderhouden tijdens je ziekteverlof?
Contact met de collega's onderhouden tijdens je afwezigheid kan je terugkeer naar het werk vergemakkelijken. Bovendien kan een telefoontje op tijd en stond je ziekteverlof aangenamer maken. Het omgekeerde is echter ook waar: als je "in je eigen cocon wil blijven", verdient die houding evenveel respect. Het kan de gelegenheid zijn om wat meer afstand te nemen van je beroepsactiviteit om je te concentreren op je privéleven.
